Thee in Delft

Ik was al een tijdje niet meer in Delft geweest; toen ik er pas weer was, ontdekte ik twee nieuwe theespeciaalzaken, waarmee het totaal aantal op drie komt.

De oudste is De Vergulde Pauw aan de Voldersgracht. Een kleine winkel met een warme uitstraling. Veel hout en mooie grote, ouderwets uitziende theeblikken. Hier verkopen ze losse koffie en thee van Simon Lévelt en onder andere voorverpakte Twinings. Daarnaast veel theepotten en -glazen. Een leuke winkel voor als je een cadeau zoekt. Ook handig is dat je elke gewenste hoeveelheid thee kunt kopen.

Vlak om de hoek op de markt (tegenover de Visbanken) zit de grote winkel van Simon Lévelt. Ik zou als De Vergulde Pauw niet blij zijn geweest dat ze juist hier een winkel openden, omdat het slechts op twee minuten lopen is, maar daar zullen wel afspraken over gemaakt zijn. Bij Simon Lévelt verkopen ze losse voorverpakte thee (zakjes van honderd gram). Voordeel is dat je elke thee kunt ruiken voordat je het koopt, waardoor je een goede keuze kunt maken. Ze hebben echter zoveel dat het moeilijk kiezen is.

Een modernere winkel vond ik op de Molslaan (in dezelfde straat als de HEMA): Kaldi koffie & thee. Een smalle pijpenla, waar je niet alleen thee kunt kopen maar ook thee kunt drinken. Deze winkel is modern, strak ingericht en ze hebben er ook allemaal leuke thee gadgets. Ik werd er heel hebberig van (alleen was op dat moment mijn portemonnee behoorlijk leeg). Naast hun eigen merk losse thee, verkopen ze hier ook minder bekende theemerken zoals het trendy Revolution.

Iedereen die in Delft woont en van thee houdt, heeft dus geluk: keuze te over!

Engelse thee punch

Voor de donkere (en soms koude) dagen een recept voor een verwarmende punch.

Ingrediënten
10 suikerklontjes
1 schoongeborstelde sinaasappel
1 schoongeborstelde citroen
1 fles rode wijn
3 koppen sterke zwarte thee (7-9 tl op 1 liter water)

Bereiding
Rasp de schil van de sinaasappel en de citroen. Doe dit met de suiker in een pan en verwarm het tot het geel kleurt. Haal van het vuur en voeg langzaam een glas rode wijn toe; roer tot de suikermassa gesmolten is. Voeg nu de rest van de wijn toe en verhit (laat het echter niet koken). Haal van het vuur en voeg de thee toe. Voeg meer suiker toe naar smaak. Direct serveren.

De Engelsen en thee

Filmmaker Kerry McLeod is bezig met een documentaire over de relatie tussen de Engelsen en thee. Hij wil laten zien op welke manieren thee allemaal gedronken wordt in Engeland. Daarom is hij op zoek naar mensen uit diverse culturen die een sterke binding hebben met thee. Zie het artikel: Tea Guy Speaks: For All The Tea In England

Scones

Naar mijn mening vormen scones en thee een perfecte combinatie. Scones zijn het lekkerst als ze net uit de oven komen; dan is de buitenkant stevig en zijn ze van binnen nog heerlijk zacht. En scones zijn eenvoudig te maken. Dit is mijn favoriete recept:

Nodig voor 10-12 scones
250 g zelfrijzend bakmeel, zout naar smaak, 1 volle tl bakpoeder, 2 el suiker, 1 ei, 1 el (zonnebloem)olie, 1 dl melk

Bereiden
Oven voorverwarmen op 225ºC. Meng meel, zout, bakpoeder en suiker. Ei loskloppen met de olie en dit mengsel, samen met de melk, door het meel roeren. Vervolgens het deeg losjes kneden. Rol het deeg uit op een met bloem bestoven aanrecht tot een dikte van ongeveer 2 cm. Steek er met een glas rondjes uit. Leg deze rondjes op een met bakpapier beklede bakplaat. Eventueel bestrijken met melk.
De bakplaat 1 richel boven het midden in de oven schuiven en in ongeveer 15 minuten goudbruin bakken. Serveer direct met clotted cream en jam.

Daar kun je iedereen mee verwennen!

Kunstenaars laten zich inspireren door thee

In galerie Galerij bij Scholengroep Pontes Pieter Zeeman in Zierikzee is momenteel de tentoonstelling Tea for Two te zien van Marlies Mulders en Rod Summers. Ze exposeren hier de resultaten van hun mailart-project. Ze stuurden elkaar de afgelopen jaren tal van theedingen toe: verpakkingen, doosjes, zakjes en zelfs een platgevouwen theemuts. De expositie in galerie Galerij is tijdens schooluren geopend voor het publiek.

Als ik binnenkort nog een keer een vrije dag heb, ga ik zeker eens kijken.

Bron en meer lezen: Provinciale Zeeuwse Courant.

Nieuwe theesalon in Utrecht

In Utrecht is onlangs een nieuwe theesalon geopend. Deze salon is gevestigd in het Polman’s Huis aan de Keistraat en is er gekomen dankzij de Utrechtse burgemeester (een groot theeliefhebber). Zij had tegen de directeur geklaagd dat er in Utrecht geen fatsoenlijk kopje thee te drinken was. De nieuwe theesalon heeft 15 soorten losse thee van Dilmah. In de theesalon kun je uiteraard terecht voor een high tea. Daarvoor hoef je niet te reserveren.

Link: artikel AD Utrecht

Nieuw assortiment thee bij Albert Heijn

Dat het theedrinken in de lift zit, blijkt wel uit het feit dat Albert Heijn zijn assortiment thee flink heeft uitgebreid. Over de thee in pyramidezakjes heb ik al in een eerder bericht geschreven; deze zijn er in de varianten Darjeeling, Earl Grey (niet alleen met bergamot, maar ook met blauwe korenbloem en lavendelbloesem), Groene thee (met citroengras) en Rooibos (met vanille).

Daarnaast hebben ze onder het Excellent-merk nieuwe losse thee: Ceylon (met bergamotaroma, dus eigenlijk Earl Grey), China (groene thee met jasmijn) en India (Darjeeling, tweede pluk).

In Allerhande 11/2006 een artikel over deze theeën, maar ook een aantal recepten. Ik had jullie graag doorverwezen naar de site van Allerhande; daar staan de theerecepten echter niet vermeld. Dus geef ik er hier maar eentje prijs.

Melkthee met sinaasappel en kardemon
Nodig: 1 sinaasappel, 1 liter melk, 2 el sinaasappelhoning, 1 tl gemalen kardemom, 1 el losse Darjeeling thee

Snijd met de dunschiller een dun stukje schil van de sinaasappel. Breng de melk voorzichtig aan de kook, voeg de sinaasappelschil, de honing, de kardemom en de thee toe en laat het op zeer laag vuur 2-3 minuten zachtjes doorkoken (niet over laten koken!). Zeef de melk voor gebruik en serveer direct.

Voor de overige twee recepten (Muntthee met limoen en suiker & Groene thee met gember) moet je zelf de Allerhande gaan halen. Hij ligt nog tot ongeveer 13 november in de winkel (zolang de voorraad strekt).

Thee in Cornwall

Als je net als ik altijd dacht dat het Europese klimaat niet geschikt is voor theeplantages, dan bewijst Tregothnan Garden in Cornwall het tegendeel. Jonathan Jones, tuinman op Tregothnan plantte acht jaar geleden zijn eerste theestruiken, en deze blijken het goed te doen in het zachte klimaat van Cornwall.

Thee en Engeland zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De Britten waren de eersten die thee naar India en Afrika brachten. Dat er dus ooit een Engelsman zou zijn die het ook in Engeland zou proberen, mag geen verrassing heten. Sterker nog: de Engelsen hebben er tijdens de Tweede Wereldoorlog al aan gedacht, omdat ze schaarste verwachtten, maar het idee werd in de ijskast gezet toen bleek dat het minstens zes jaar zou duren voordat je de eerste thee kon oogsten.

Jonathan Jones heeft zijn eerste struiken op verschillende plekken in de tuin geplant om te zien waar ze het beste gedijden. Op sommige plekken hadden de struiken te maken met te harde wind of hongerige fazanten, maar er waren ook plaatsen waar ze floreerden. Op Tregothnan is nu zelfs een struik die van april tot december nieuwe scheuten krijgt. Normaliter wordt de thee van april/mei tot in de herfst geoogst. De thee wordt met de hand geplukt.

De oogst wordt geheel verwerkt op Tregothnan. De bladeren laten ze zo’n vier tot acht uur drogen. Vervolgens worden deze met de hand gerold om het oxidatieproces op gang te brengen. Hier komt enige ervaring bij kijken. “Als je het te ver laat oxideren krijg je slechte thee, maar als het proces te kort duurt, heeft de thee nauwelijk smaak”, aldus Jones. Om de thee te verwerken heeft hij advies ingewonnen bij ervaren theeplanters.

Op Tregothnan verkopen ze diverse soorten thee. De meest speciale is de Single Estate, dat in kleine hoeveelheden geproduceerd wordt. De rest van de oogst wordt gemengd met thee van andere plantages. Daarvoor gebruiken ze onder andere thee uit Afrika en Darjeeling. Heel toevallig heeft Tea Guy de thee van Tregothnan zojuist geproefd. Zijn bevindingen vind je op Tea Guy Speaks.

Jonathan Jones heeft grootste plannen. Hij wil meer thee gaan verbouwen op Tregothnan. Daarnaast wil hij op een andere plek in Cornwall een nieuwe plantage ontwikkelen die opengesteld zal worden voor bezoekers. Daar kunnen mensen kennis maken met thee en haar geschiedenis.

Op Tregothnan Estate kun je ook masterclasses theeproeven volgen. Deze eendaagse cursus kost £ 135 per persoon, inclusief ‘s morgens en ‘s middags thee en een lunch.

Site: Tregothnan Estate
Bron: Country Living Magazine, October 2006

China grootste theeproducent ter wereld

China is India voorbijgestreefd als grootste theeproducerende land ter wereld. In 2005 kwam er in China 934 miljoen kilo thee van de plantages. India bleef steken op 927 miljoen kilo. In 2004 waren de verhoudingen nog andersom. India maakte 892 miljoen kilo thee en China 834 miljoen kilo. Het is de eerste keer dat cijfers over de theeproductie van China gepubliceerd zijn.

Het blijkt dat de Chinezen ook steeds meer zwarte thee produceren in plaats van de in China populaire groene thee. Zwarte thee is de pijler van de Indiase thee-industrie. Wat export betreft staat India vierde op de ranglijst, met respectievelijk Kenia, Sri Lanka en China voor zich. India kent een aantal problemen. Ten eerste hebben de plantages een relatief lage opbrengst omdat de theestruiken ouder worden. Het Ministerie van Economische Zaken werkt samen met de industrie aan een speciaal fonds voor een herplantingsprogramma. Ten tweede zijn de productiekosten van thee in India veruit de hoogste in vergelijking met de concurrerende landen.

Een klein lichtpuntje voor India is dat de theeproductie in Kenia dit jaar tegenvalt; een gat dat de Indiase thee-industrie wellicht kan opvullen.

Kijk voor het volledige artikel op Business Standard.

Gratis theeglazen bij Pickwick

Pickwick heeft momenteel een promotieactie waarbij je een gratis glas krijgt tegen inlevering van vijf streepjescodes van Pickwickverpakkingen. Welk soort verpakking maakt niet uit. Je kunt kiezen uit twee soorten glazen (groot en klein). Zo op het eerste gezicht zien ze er best leuk uit; alleen lijkt het oortje me een beetje lastig vastpakken.

Oh, ja voor vijf streepjescodes kun je ook een gratis theetip kiezen. Een wat? Een theetip; past op het grote theeglas. Nooit gehoord van een theetip, maar volgens mij zijn dat van die schoteltjes die je in het restaurant op je theeglas krijgt met een lepeltje en een theezakje. Wat je er thuis mee moet, zou ik niet weten. Als iemand suggesties heeft?

Het leuke van de actie is dat er nu al een levendige ruilhandel is op onder andere Marktplaats. Als je nog ergens streepjescodes hebt liggen kun je ze ruilen voor Shellzegels, Stoepjezegels, DE stickers en nog veel meer. Maar er wordt ook geld geboden: hoogste bod is 3 euro voor 15 streepjescodes. Dat betekent drie glazen (van 4 à 4,5 euro ) voor slechts 3 euro. Scheelt je weer 15 pakjes Pickwickthee drinken.

Meer informatie over de actie vind je op de Pickwicksite.

Thee met melk

In Nederland is het vaak alleen gebruikelijk voor kinderen, maar het gros van de Engelsen drinkt thee met melk. Zij zijn gewend om hun thee een stuk sterker te zetten dan Nederlanders en dan is melk in de thee een goed middel om de bittere smaak (veroorzaakt door tannine) te neutraliseren. Thee met melk vindt zijn oorsprong niet in Engeland, maar vreemd genoeg in Frankrijk. Het was Markiezin de la Sablière die het in Frankrijk in de mode bracht. Een gewoonte die de Engelsen vervolgens overgenomen hebben.

De Engelsen zouden geen Engelsen zijn als er geen discussie over zou bestaan hoe je het beste thee met melk zet: doe je eerst de melk of eerst de thee in het kopje. Op diverse sites wordt deze vraag gesteld, en iedereen geeft weer een ander antwoord.

Volgens het British Standard Institute moet je de melk eerst in het kopje doen. Ook uit wetenschappelijk onderzoek zou blijken dat deze methode de voorkeur verdient. Door melk bij de hete thee te gooien zouden de proteïnen in de melk veranderen; hetzelfde wat gebeurt bij houdbare melk (en je weet hoe dat smaakt). Ook wijlen Douglas Adams (Hitchhikers’ Guide to the Galaxy) deed het liefst eerst de melk in zijn kopje. Hij heeft daar een leuke bijdrage over geschreven op de BBC-site. Vergeet niet de animatie te bekijken.

Een van de meest bekende voorstanders van de thee eerst-methode was de auteur George Orwell. In zijn A Nice Cup of Tea geeft hij een goede reden om de melk na de thee in het kopje te gieten. Je kunt dan namelijk veel beter de hoeveelheid melk reguleren; je ziet precies wanneer de thee voor jou de juiste kleur heeft. En hoewel de Britse standaardorganisatie anders voorschrijft, doet ook Koningin Elizabeth II haar melk in de thee in plaats van andersom.

Ik heb de beide methoden uitgeprobeerd. Als je eerst de melk in je kopje doet, wordt je thee altijd lichter dan als je het andersom zou doen (en dat ligt niet aan de hoeveelheid melk). Het lijkt wel of de thee op deze manier beter met de melk mengt. Maar echt verschil in smaak heb ik niet geproefd. Daarom zal het ook wel een discussie zijn die altijd voort zal duren en waarbij iedereen op zijn manier gelijk heeft.

Nieuwe trend: pyramidezakjes

Na Lipton en Pickwick heeft nu ook Albert Heijn de pyramidezakjes met losse thee ontdekt. De zakjes zitten bij Albert Heijn niet in een doosje maar in een hersluitbare zak; ben benieuwd of dat ook een trend gaat worden.

De verpakkingen en de reclames zien er allemaal heel hip uit, maar over de pyramidezakjes is veel te doen op internet; kijk bijvoorbeeld eens op SBS Teas. De zakjes zijn namelijk gemaakt van nylon (een chemisch product waar onder andere petroleum voor nodig is), zijn moeilijk afbreekbaar en dus in het geheel niet mileuvriendelijk. Als je altijd gewend bent om je gebruikte theezakjes in de biobak te gooien, moet je dat bij deze pyramides uit je hoofd laten. In een tijd waarin we allemaal meer bewust met de aarde en haar grondstoffen om moeten gaan, is dit mijns inziens geen verbetering.

Echte theepuristen zweren natuurlijk bij losse thee in de pot, maar ik vind die losse bladeren in de gootsteen altijd zo vervelend. Ik hou het dus gewoon bij mijn t-sacs. Dit zijn een soort papieren envelopjes waarin je losse thee kunt doen. Voordeel boven thee in theezakjes is dat je zo je eigen sterkte kunt bepalen. Ook heeft de thee wat meer ruimte om uit te zetten, wat de smaak weer bevordert. De t-sacs zijn in vier maten verkrijgbaar. En na gebruik kunnen ze gewoon in de biobak.

Brandmeester's Gunpowder

Deze gunpowder heeft een lichtgele kleur en ruikt als ...een asbak. Niet echt een aantrekkelijke geur als je wilt genieten van een lekker kopje thee. Ik gebruikte 3 tl thee op 500 ml water en liet de thee ca. vier minuten trekken (drie minuten bleek een iets te slap resultaat op te leveren). De smaak is aardig; de thee heeft wel een bittere afdronk. Na het drinken heb je alleen het idee alsof je zojuist gerookt hebt, en voor een fervente niet-roker is dat niet prettig. Dit zal niet een van mijn favoriete theeën worden.
Link: Brandmeester's

Dieptepunt

Deze week heb ik volgens mij ook het dieptepunt op het gebied van theedrinken meegemaakt en wel op een boekenbeurs in Houten. Je kon jezelf helpen aan koffie en thee. De koffie zat in een grote percolator die goed warmgehouden werd. Het theewater zat in thermoskannen die waarschijnlijk al een tijdje stonden; het water was namelijk lauw. Voor mijn eerste kopje had ik een zakje Bradley’s citroenthee uitgezocht. Het zakje in een kartonnen bekertje gehangen en vervolgens water erover gegooid. Voordeel van citroenthee is, dat je de thee nauwelijks proeft.

Bij de volgende poging dacht ik slim te zijn: groene thee hoeft niet met kokend water gezet te worden, dus koos ik Bradley’s groene thee. Waar het naar smaakte weet ik niet, maar in ieder geval niet naar groene thee. Waar lag het nu aan? Het kartonnen bekertje, het water, de kwaliteit van de thee of de combinatie van die drie?

Eigenwijs als ik ben, deed ik nog een derde poging. Ze hadden namelijk ook van die theestaafjes liggen met zwarte thee (merk onbekend). Kartonnen bekertje, theestaafje, lauw water. Ik heb zelden zulke thee geproefd; chemisch, vies. Als ik er nu aan denk, trek ik weer mijn neus op. De rest van de dag heb ik dus maar water gedronken.

Verrassing

Vorig weekend aten we bij Het Onland in Doetinchem. Natuurlijk sloot ik de maaltijd af met een kopje thee. Zoals in zoveel restaurants werd er een kopje heet water met een theezakje geserveerd. Maar verrassend genoeg bleek het theezakje dit keer eens niet van Pickwick te zijn, maar van een merk waar ik nog nooit van gehoord had, namelijk Beukenhorst thee. Beukenhorst is een Nederlands bedrijf dat al sinds 1784 bestaat en is gevestigd in Lichtenvoorde. Helaas reppen ze op hun site alleen maar over hoe goed hun koffie wel niet is. Als je thee wilt bestellen, moet je zoeken onder de rubriek 'koffie accessoires'.

Ik had in het restaurant de Ceylon melange. Ik kan er moeilijk een oordeel over vellen - een theezakje in een kopje is niet het echte werk - maar mijn eerste indruk was goed. Een stevige thee die niet snel bitter wordt. Ik moest de thee langer laten trekken dan normaal voor een volle smaak.

Afgaande op hun site levert Beukenhorst vooral aan horeca en bedrijven. Ik weet dus niet of de thee ergens los verkrijgbaar is. Meer informatie zou dus welkom zijn.

Nog meer onderzoek naar thee

Onderzoekers hebben de laatste tijd een grote belangstelling voor thee. Berichte ik in mijn artikel 4 cups a day .... keeps the doctor away over een Brits onderzoek naar de gezonde effecten van thee, nu hebben ook Japanse onderzoekers zich met dit vraagstuk beziggehouden. Uit dit onderzoek blijkt dat het drinken van groene thee de kans op hart- en vaatziekten vermindert. De onderzoekers volgden 11 jaar lang 40.000 Japanners in de leeftijd van 40 tot 79 jaar. Degenen die zeiden meer dan 5 koppen groene thee per dag te drinken, hadden 26% minder kans om aan hart- en vaatziekten te overlijden. Uit ditzelfde onderzoek kon overigens niet de conclusie getrokken worden dat groene thee ook helpt bij het voorkomen van kanker. Daar is vast weer meer onderzoek voor nodig ;-)
Link: artikel Elsevier

Thee in de ruimte

Volgend jaar zal de eerste Maleisische astronaut de ruimte ingaan. Een van de taken die hij meekrijgt is het zetten van thee. En niet op de normale manier die wij kennen. Hij moet de nationale drank van Maleisië gaan zetten: teh tarik. Thee waaraan gecondenseerde melk wordt toegevoegd en die dan, vanaf grote hoogte, overgegoten wordt in een andere kom. Dit wordt een aantal keer herhaald tot er een schuimlaag ontstaat op de thee. Het ziet er dan uit als cappucino. De video Teh Tarik in Wanchai laat zien hoe het gaat. Ik kan me voorstellen dat het zonder zwaartekracht nog een hele klus wordt om de thee in de onderste kom te krijgen.
Link: Planet Internet

The Wall Street Tea Rose

Afgelopen dinsdag bezochten we, op mijn verjaardag, The Wallstreet Tea Rose in Deventer. We kenden het straatje al van het Dickensfestijn, dat elk jaar in Deventer gehouden wordt, maar hadden deze Tearoom nog niet ontdekt.

Jammer genoeg is het weer niet zó goed, dat we in de gezellige tuin kunnen zitten. Maar als we naar binnen lopen, blijkt dat het daar minstens zo gezellig is. Mooie houten tafels, een houten toonbank, een apothekerskast, een ouderwets Etna-fornuis en tartans & kandelaars aan de muur zorgen voor een ontspannen sfeer. Ook de heerlijke geur van verschillende soorten thee maken dat je je er snel thuisvoelt. Het enige dat niet bij de aankleding past zijn de promotiestandaardjes voor chocomel op de tafels en het bakje met suikerzakjes. Dat moet natuurlijk gewoon een ouderwetse suikerpot zijn.

The Wallstreet Tea Rose kent een uitgebreide kaart, met vele soorten thee (uit verschillende windstreken) en allerei gebak en gerechten, waaronder scones, sandwiches, crumpets en echte Schotse Haggis (niet iets wat we zouden kiezen als vegetariër). De kaart is zo uitgebreid, dat het wel even duurt voordat we een keuze hebben gemaakt. Gelukkig is de serveerster geduldig. We kiezen uiteindelijk allebei voor een Cream Tea.

Mijn vriend drinkt hierbij de Wall Street Tea Rose Melange, een melange van elf theesoorten, waaronder Lapsang, Earl Grey en Assam. Dit is een volle, ronde, geurige thee vol van verschillende smaken. In de verte proef je iets rozigs. Mijn vriend vond deze thee heerlijk zonder suiker; en dát wil wat zeggen, omdat hij normaal bergen suiker in zijn thee doet.

Ik ga voor Lapsang Souchon. Deze is heerlijk zacht, niet overheersend en in het geheel niet bitter. De thee wordt geserveerd in potjes, met een t-sac met losse thee, zodat je zelf de sterkte kunt bepalen. Een nadeel van de potjes: ze kunnen leeg ;-)

En dan de scones ... absolutely delicious aldus mijn vriend, die een groot liefhebber is van cream teas. De scones zijn groot, vers maar jammer genoeg niet warm (dat zou ze nog lekkerder hebben gemaakt). De cream tea wordt geserveerd met echte clotted cream, aardbeienjam, fruit en 2 bonbons (die we maar in een servetje mee naar huis namen; die gingen er echt niet meer in).

Valt er bij de Tea Rose dan helemaal niets te klagen. Jawel; de serveerster rookte in de zaak. Zonde, juist omdat het er zo heerlijk ruikt. Maar op deze misstap na, is de Wallstreet Tea Rose een aanrader voor de theeliefhebber.

Entourage: 8,5
Bediening: 8
Thee: 8,5

Een eerdere tea room bespreking vind je op Theedrinken bij de Hoofdige Boer.

Zinkende theezakjes

In de rubriek Knagende vragen van Intermediair stond dit keer een leuk dillema: waarom zinkt een theezakje wel in heet water maar blijft het drijven in koud water? Een van de oorzaken die een slimme lezer noemt is de oppervlaktespanning. Koude watermoleculen trekken elkaar aan waardoor een samenhang ontstaat, die moeilijk doordringbaar is. Bij warm water is de oppervlaktespanning lager, waardoor het dus makkelijker het theezakje en de thee bevochtigt, dat dan naar beneden zakt.

Uit een test die de redacteur heeft gedaan, blijkt dat dit niet de enige oorzaak is. Volgens hem is er door het verwarmen van de thee iets onomkeerbaars gebeurd. Het warme water heeft de celstructuur van de theebladeren kapot gemaakt, waardoor de lucht, die tussen de celwanden zat, ontsnapt is. Bij koud water blijven kleine luchtbellen in de thee waardoor het zakje blijft drijven.

Kijk voor het volledige antwoord op Intermediair.nl. Daar vind je meer knagende vragen en kun je zelf ook vragen stellen. Het leuke van deze rubriek is dat je op een andere manier naar de wereld leert kijken.

Earl Grey

Afgelopen week was ik in Tea loving country Engeland. Ik zat in een hotel ver weg van de bewoonde wereld, dus ik heb helaas geen tea rooms kunnen bezoeken. In het hotel zelf schonken ze Twinings in diverse varianten, waaronder Earl Grey.

Earl Grey is zwarte thee gearomatiseerd met bergamotolie. Bergamot is een citrusvrucht die van oorsprong uit Italië komt. De olie is niet alleen lekker voor in de thee, maar wordt ook gebruikt in aromatherapie. Het werkt kalmerend bij stress en spanningen en zou helpen bij depressies. ‘s Nachts zorgt de geur van bergamot voor een goede nachtrust. Bergamot wordt ook veel gebruikt in parfums. (bron: Magical Aromatherapy - Scott Cunningham).

Hoe de thee is ontdekt is niet bekend. Er gaat een verhaal dat de thee per toeval werd ontdekt. Een grote lading thee werd samen met bergamotolie per schip vervoerd naar Europa; de olie lekte echter tijdens de reis. De thee smaakte hierdoor zo goed, dat theehandelaren deze thee op de markt brachten. Dit verhaal verklaart echter niet hoe de thee zijn naam kreeg.

De thee is vernoemd naar Charles, 2nd Earl Grey (1764 - 1845), een beroemd Brits staatman. In 1830 werd hij premier van Engeland en onder zijn leiding kreeg Engeland een nieuwe kieswet. Was graaf Charles Grey alleen een liefhebber van deze speciale melange of is juist door zijn toedoen het recept in Engeland gekomen? Kreeg hij het van een Chinese mandarijn omdat hij het leven had gered van de zoon van een Chinese edelman tijdens een diplomatieke missie naar China? Of ondekte hij het tijdens een wereldreis? Dat hij de thee wist te waarderen blijkt uit het feit dat Charles Grey aan Richard Twining vroeg de thee voor hem te maken. Vanaf dat moment zou het ook zijn naam hebben gekregen en was Twinings de eerste die deze gearomatiseerde thee op de markt bracht.

Update 10 september 2006
Niet alleen Twinings claimt dat zij de eerste waren die de Earl Grey thee op de markt brachten. Jacksons of Piccadilly zegt dat zij het originele recept van Lord Grey in 1830 kregen. Hun recept bevat alleen Chinese thee. De Earl Grey van Twinings bestaat uit Darjeeling, Chinese thee, Ceylonthee en een vleugje Lapsang. Zie ook The real story about Earl Grey tea.